Met veel genoegen kijken Ivo van Dijk en Ruud van Hees terug op het EK Padel Senioren dat van 6 tot en met 11 oktober plaatsvond in Valencia. Voor beide bondscoaches springt er één moment met stip uit: de 55+ winstpartij van Frank van den Heuvel en Pjotr van Dalfsen op de Spanjaarden Francisco Javier Rodriguez en Pablo Semprun.
Met 3-6, 6-3 en 6-7 (8-10) schreven de twee Nederlandse mannen op 8 oktober historie. Voor het eerst verloor toppadelland Spanje een wedstrijd op een groot toernooi. “Door de Spanjaarden zelf werd gezegd van ‘eigenlijk had dit de finale moeten zijn.’ En de president van de Spaanse padelfederatie Ramon Moncilles gaf aan dat het ‘eigenlijk niet kon dat beide landen elkaar in de groepsfase al troffen.’ Hij ging daar werk van maken”, aldus Ivo.
Visitekaartje afgegeven
De mannen wonnen in hun eerste wedstrijd in de groep overtuigend met 5-0 van Finland, ook een redelijk sterk padelland. “We verloren uiteindelijk met 4-1 van Spanje, maar in een aantal partijen konden we heel goed mee en er zaten een aantal hele knappe en spannende driesetters bij”, voegt Ruud nog toe. “Daarmee hebben we toen echt ons visitekaartje afgegeven.”
Het betekende wel dat Oranje moest gaan spelen voor plek 8 tot en met 14. Na een bye in de kwartfinale zou het duel tegen Groot-Brittannië volgen, maar de Engelsen waren vergeten om op tijd hun opstelling door te geven. Daardoor kreeg de wedstrijd een vriendschappelijke status waarbij de 5-0 uitslag van tevoren vaststond. En die score stond na afloop ook op het scorebord.
En zo mochten de Nederlandse mannen gaan strijden om de titel ‘the best of the rest.’ Met een 3-0 zege op Duitsland werd dat doel behaald, tot grote tevredenheid van beide bondscoaches.
Pijp leeg
Die tevredenheid was er zeker ook als teruggekeken werd op de verrichtingen van de Oranje dames. Een keurige en knappe vierde plaats achter Spanje, Frankrijk en Zweden. In de strijd om het brons ging Nederland met 2-3 onderuit. “Vooral de 4-1 overwinning op Italië in de kwartfinale was razendknap, want op het WK verloren we nog van ze, maar nu timmerden we ze echt van de baan”, vond Ivo.
In de poulefase had Oranje al overtuigend afgerekend met Oostenrijk (5-0) en Groot Brittannië (4-1). Vervolgens werd gestreden om de eerste acht plaatsen, Spanje was in de halve finale te sterk met 5-0. “Door enkele blessures en een zware wedstrijd tijdens het koppeltoernooi, was de pijp leeg tegen Zweden”, aldus Ruud, die nog even de wisselende omstandigheden aanstipte. “De hal was behoorlijk vochtig en op een aantal banen was het glas niet schoon. Ook had het veel geregend en dat betekende een groot verschil in hoe de banen erbij lagen. Dat betekende dat je je behoorlijk moest aanpassen.”
Beide bondscoaches keerden desondanks met een positief gevoel terug. Ook gezien de teamsfeer, een door de vrouwen georganiseerde groepsactiviteit en niet te vergeten de prima prestaties in het koppeltoernooi. In de 45+ wisten Martijn van Haasteren en Jasper Smit te zegevieren en behaalden Gabriella van der Willigen en Dido Blonk bij de 35+ een knappe tweede plaats.
Meer middelen
“We hebben het hoogst haalbare bereikt als je kijkt naar de loting en mogelijkheden. Het was echt een teamprestatie. Binnenkort volgt de eindevaluatie en het zou mooi zijn als er wat meer middelen en mogelijkheden zouden komen om structureler te trainen. Nu hadden we twee trainingen in Nederland en twee in Spanje, maar wat je wilt is toch wat meer automatismen en dus vaker trainen”, concluderen Ivo en Ruud.
